ā ū ī – to po prostu dłuższe samogłoski, należy je wymawiać tak jak krótkie, tylko dłużej troszkę e – e przechodzące w y; też jest długą samogłoską ai – e au – głębsze i dłuższe o, jeśli nad samogłoską pojawia się ˜, np.: ã, to jest to samogłoska z nosówką (zapisywana tez jako n) c - ć; ch- ćh j- dź; jh - dźh v - w lub ł y - j r. - wymawiane miękko, jak angielskie r r – ri Rodzina, pokrewieństwo, relacje: bahin, bahana – siostra didi, jeejee – starsza siostra bhai, bhaiyya - brat beta – syn beti – córka bahu - synowa bhaabi, jeejee – bratowa (żona starszego brata) daamaad – mąż córki jeejaa – szwagierka daada, baaba (dadii) – babcia (od strony ojca) naana (naanii) – babcia (od strony matki) patni, biwi, bibi - żona pati – mąż pita, abba, baabul – ojciec maata, amma, maa – matka pota, poti – wnuki (dzieci syna – dziewczynki, chłopcy) naati, natin – wnuki (dzieci córki – dziewczynki, chłopcy) sasur – teść saas - teściowa riśtā – pokrewieństwo, związek (rodzinny, ale też uczuciowy) riśtedār – krewny riśtā banānā – tworzyć związek parivār – rodzina mātā - pitā – rodzice bāl, baccā – dziecko corā – para milnā - julnā – mieszać, łączyć się, tworzyć parę sāthī – przyjaciel, kompan sākhī, dost, mitr – przyjaciel sahelī – przyjaciółka dostī – przyjaźń pās - par.os, par.os – sąsiedztwo, okolica par.osī – sąsiad ek sāth – razem (kisī ke) sāth – razem (z kimś) śādī, vivāh– ślub talāq - rozwód vivāhit – żonaty, zamężna avivāhit – panna, kawaler kanya – panna strī, mahilā, aurat – kobieta anjānī, ajnabi – nieznajoma ādmī, insān, purusz, mard, mānav – mężczyzna, człowiek sājan – kochanek, mąż; miły człowiek; Bóg Miłość: dil, hrday – serce chori, chori chori, chupke se – w sekrecie, po cichu cupke se – po cichu pyaar, ishq, muhabbat, prem – miłość sanam, janaam – ukochany, ukochana, kochanie! yaadein - wspomnienie moh – czar, pasja, też: miłość moh lenā – oczarować tanhā – samotny tanhāī – samotność śrngār – erotyzm śādī, vivāh– ślub Religia: dev, devtā, bhagvān, īśvar - Bóg związane islamem: salamwaleikum -cześć juda hafiz - z Bogiem Ja, ty, my...: main – ja mera, meri – mój, moje tu, tuum, aap – ty tera, teri – twój, twoja, twoje ham, hum – my, czasem jako ‘ja’ hamara, hamaara, hamari, hamaari – nasze, czasem jako ‘my’ Co, gdzie, jak...: kabhi, kabhi kabhi – czasem, czasami kahaan - gdzie kaisa, kaise – jak kaun - kto koi – ktoś kuch – coś kya – co (też jako pytanie) Dziękuję, chodź tu... i inne zwroty do drugiej osoby: dhanyavād, śukriyā – dziękuję namaste - witaj (w punjabi: sat sri akal - cześć na powitanie i pożegnanie) phir milengue - do widzenia āo! – chodź tu āiye! – proszę wejść, przyjść jāo! – odejdź (też: chale jao) mujhe lagtā hai, ki.. – wydaje mi się, że.. mujhe āśā hai, ki.. – mam nadzieję, że.. nahĩ to! – nieprawda! bilkul nahĩ – absolutnie chor. do – daj spokój! salam ji - pokój wam adab - pozdrowienia ap keise he? - jak się czujesz? thik he - czuję się dobrze sac - muc; sac me˜ – naprawdę, rzeczywiście Różne: baadshah - król rani – królowa murkh – głupi, głupawy beqquf, buddhihīn – głupi, mało rozgarnięty ārambh, prārambh, śuru – początek + karnā – zaczynać khatm, ant, bas – koniec